Een peaceposterwandeling in Tilburg
Op een mooie zondagmiddag zitten we met ons groepje in het station van Tilburg en kiezen allemaal een peaceposter-briefkaart uit het stapeltje dat ik bij me heb. Er staat bijvoorbeeld op ‘Loop alsof je de aarde kust met je voeten’ of ‘In de stilte verschijnt je wijsheid’ of ‘Zie het goede in iedereen’. We zullen het opvatten als een instructie en gaan ermee wandelen. Er wordt weinig gepraat en aan de gezichten zie ik, dat iedereen er van binnen mee bezig is.
Eenmaal aangekomen bij een grote
poster op een elektriciteitshuisje, gaan we in het gras zitten en sluiten de ogen. We luisteren naar de wind en voelen onze ademhaling. Een heerlijk moment van verstilling, helemaal in het hier en nu.Dan laten we de tekst van de peaceposter op ons inwerken. ‘Liefde is de brug tussen jou en alles’, een citaat van Rumi. Ik vertel het oude Indiase verhaal van twee geliefden die ongedeerd blijven
op de brandstapel zolang ze in elkaars ogen kijken. Het vuur kan hen niet verteren. Liefde overwint angst, twijfel, afgescheidenheid. We wandelen verder met deze wijsheid: kun je de wereld om je heen zien door de ogen van de liefde? Valt iedere afstand dan niet weg?
Even later komen we bij twee posters met ‘Mogen alle levende wezens gelukkig zijn’ en ‘Thank you is the best mantra’. We praten over hoe je zelfs voor lastige dingen dankbaar kunt zijn. Dat kan bevrijdend en verheffend zijn – al is het ego er niet altijd klaar voor – dankbaar te zijn opent je hart.
Op de terugweg genieten we van de bomen langs de prof. Gimbrèrelaan; zo fijn om daar te lopen.
Onder het weelderige bladerdak ontmoeten we een oude dame met een rollator op de stoep. We begroeten haar vrolijk en laten haar ook een peaceposter-briefkaart uitzoeken. ‘Als je lacht, genees je’ komt bovenliggen.’Ja die!’ zegt ze meteen vastbesloten. Ik kijk haar nieuwsgierig aan en ze legt me uit: ‘Soms ben ik: grmm grmm,’ (ze doet het voor) ‘maar dan opeens moet ik lachen en is alles weer goed.’ Ze straalt erbij en legt de kaart tevreden in haar rollator. Steeds weer verbaast het me hoe mensen zich in de teksten kunnen herkennen. Aan het eind van onze contemplatieve excursie gaan we zitten in het Regenboogpark, drinken een mindful kopje thee en praten nog wat na. Een heel andere manier om de stad te beleven, merkt iemand op. Er wordt iets heel anders in je aangesproken dan wanneer je gewoon op weg bent, vol plannen en zorgen.
Sommige mensen kiezen ervoor zelf een route door heel Tilburg te fietsen langs de posters.
Van zo iemand verschijnt er op de website een mooie reactie: ‘Ik vind het een prachtig initiatief, het brengt zoveel vrede in de harten van de mensen. Thank you is the best mantra!’
Ciska, 3 september 2022